آرشیو امامت و رهبری، حاکمان زمان

مهدی گروهی از علماء نابکار را مقرب دربار خود ساخت که دلهایشان با تعلیمات دینی صفا نیافته بود. این علمای غیر متعهد،ستمگران را تأیید میکردند و به آنها لقبها و […]

ادامه ...

امام صادق علیه السلام به عبدالله بن حسن نامهای نوشت و در آن نامه به خاطر مصیبت دردناکی که به وی رسیده بود، او را تسلیتبه نام خداوند بخشاینده مهربان، […]

ادامه ...

ابراهیم کرخی به زیارت امام جعفر بن محمد علیهماالسلام نایل شد. در همان بین که در خدمت امام نشسته بود ناگهان ابوالحسن –هان، » : موسی – علیه السلام آمد، […]

ادامه ...

در زمان هادی عباسی در سال ۱۶۹ هجری حرکت بزرگی از جانب علویان به رهبری حسین بن علی بن الحسن بن الحسن بن الحسن بن علی بن ابیطالب (ع) (مادر […]

ادامه ...

منصور پس از استقرار در مسند خلافت و از میان برداشتن رقیبان خود نه تنها سیاست خلفای ستمگر بنیامیه را در ارتباط با مخالفان حکومت خویش به ویژه علویان دنبال […]

ادامه ...

اشارهحکومت پنج قرن و اندی (۱۳۲ تا ۶۵۶) بنیعباس همچون دوران فرمانروایی بنیامیه از جهت اقتدار سیاسی، قلمرو حکومتی و رشد اقتصادی با فراز و نشیبهای زیادی مواجه بود که […]

ادامه ...

در مورد مدت زندان امام کاظم (ع) نقلها متفاوت هستند؛ از چهار سال تا چهارده سال مینگارند. برخی بیش از این نیز مینویسند. لیکن از منابع تاریخی این گونه میتوان […]

ادامه ...

امام محیط زندان را عرصه تلاشهای دیگر نیز قرار میدهد. با این که شدیدترین تدابیر و مراقبتها در مورد امام وجود دارد، در عین حال امام با [ صفحه ۲۰۴] […]

ادامه ...

حسادت هارون به امام موسی کاظم (علیه السلام) موسى بن جعفر(علیه السلام) برترین شخصیت علمى ، دینى ، معنوى و سیاسى عصر خود بود. علاوه بر آنـکـه سـمـت خـویـشـاوندى با […]

ادامه ...

ابراهیم بن عبدالله از رهبران فکری و از جمله بزرگان عصر خود، در علم، ادب، اخلاق و حسن تدبیر بود، روح پاکش آکنده ازایمان به حق امت بود و برای […]

ادامه ...